Po raz pierwszy w Krakowie o godz. 17.00 (godzina "W") odezwą się na minutę syreny alarmowe. W tym czasie – wzorem warszawiaków – mieszkańcy Krakowa mają zatrzymać się i oddać w skupieniu hołd poległym.

No z całym szacunkiem dla poległych, ale proszę o szacunek również dla mnie! Jak to "mają" zatrzymać się?! Nie ładniej by brzmiało: "proszeni są", "są zachęcani"?

A w ogóle, to wszystko już się przeradza w mitomanię. Panorama TVP mówiła wczoraj wieczorem o "przywracaniu pamięci" o Powstaniu Warszawskim. Akurat co jak co, ale pamięć o tym powstaniu nie potrzebuje przywracania. Doskonale na przykład pamiętam obchody 50-lecia Powstania – osobiście w nich uczestniczyłam w Warszawie. Były piękne, duże, robiły wrażenie – a tu naraz się dowiaduję, że po kilkunastu latach od tego czasu – trzeba jeszcze coś przywracać?! Muzeum powstania wybudowano – to nie koniec, dalej przywracamy! "Reklamy" powstania puszczane są w telewizji – ale wciąż przywracamy twardo! Teraz aż w Krakowie obywatele "mają" stawać na baczność… Co by tu jeszcze przywrócić?…

Organizatorem akcji w Krakowie jest IPN. Ja myślałam, że to jest instytut badawczy, a nie biuro organizacji akademii ku czci. To niepoważne.

A propos badań historycznych – blog Klub KiK przypomina, że oprócz podkreślania bohaterstwa powstańców trzeba się też na spokojnie zastanowić nad odpowiedzialnością dowódców powstania i w ogóle nad jego sensem.

Tymczasem, zbiegiem okoliczności, w Tygodniku Powszechnym jest artykuł o celebrowaniu mitu II wojny światowej w Związku Radzieckim i na współczesnej Białorusi. Mitu, który był potrzebny do skonsolidowania nowego sowieckiego narodu. Mitu przynajmniej o tyle udanego, że oni świętują zwycięstwo.

A my? Prawdę mówiąc, żenujące jest dla mnie, że z hukiem celebrujemy klęskę sprzed 63 lat, a przemilczamy (ba! deprecjonujemy!) dziejowy sukces sprzed lat 18. Uszanujmyż wreszcie proporcje.

…A jednak szkodzą. Są badania naukowe!

LINK
(całość – pdf)

😉

Z artykułu w krakowskim dziale gazeta.pl:

…rekord odnotowała Akademia Ekonomiczna, która w tym roku przeżyła
rekordowe oblężenie. O 1,8 tys. miejsc ubiegało się prawie 9 tys.
chętnych. – To ponad 90 proc. więcej niż rok temu – przyznaje Monika
Marszycka, rzeczniczka uczelni. – Jednym z powodów jest z pewnością
fakt, że na większości kierunków nie wymagaliśmy matematyki. Można było
zamiast niej wybrać geografię lub historię.

Rany Boskie, toż to katastrofa! Za 5 lat wyjdzie z uczelni zastęp 1800 ekonomistów, którzy nie umieją liczyć!!!

I gdzie oni znajdą pracę?! Na zmywaku w Anglii??

Nie pojmuję, dlaczego moje pieniądze są tak debilnie inwestowane – w kształcenie ludzi, którzy ze swego wykształcenia nic nie będą mieli. Gorzej: z ich wykształcenia nie będę mieć nic ani ja, ani reszta obywateli Polski. To jest marnowanie pieniędzy podatników!

Tymczasem od paru lat wiadomo, że Polska potrzebuje inżynierów i że trzeba inwestować w kształcenie politechniczne. No, ale nikt nie chce iść na polibudę, bo tam trzeba umieć matmę! Tymczasem poziom nauczania matematyki w szkołach staje się coraz bardziej nędzny. Wiem, bo uczę studentów fizyki i informatyki, świeżo po liceach.

A więc wina leży nie tylko po stronie uczelni. Właściwie przede wszystkim jest to wina programu szkolnego, który nie przygotowuje uczniów do podjęcia studiów na kierunkach najbardziej potrzebnych polskiej gospodarce. Wbrew pozorom, to nie przelewki. Nie mając ludzi zdolnych do pracy w przemyśle zaawansowanych technologii – i nie mając w ogóle takiego przemysłu – staniemy się dla Europy jedynie zagłębiem taniej, niewykwalifikowanej siły roboczej.

Kraj ekonomistów nie umiejących liczyć, menedżerów nie mających czym kierować, dziennikarzy bez dzienników i specjalistów od stosunków międzynarodowych – uprawiających dyplomację przy zmywaku w Wielkiej Brytanii.

Na portalu katolickim opoka.org.pl powstał dział Serwis Edukacji Ekonomicznej – dofinansowany ze środków Narodowego Banku Polskiego. Jak pisze redaktor Opoki, Maciej Górnicki:

Przypadkiem takiej dziedziny, w której potrzebne jest współdziałanie różnych instytucji, jest edukacja i wychowanie do gospodarności, do odpowiedzialnego posługiwania się środkami materialnymi (co zahacza o tematykę
ekonomiczną i finansową) czy też do odpowiedzialnego wykorzystania
natury (ekologia). Projekt, który podjęła Opoka razem z NBP jest
projektem wspólnym.

Wkład finansowy wnosi zarówno Opoka, jak i NBP.

Co znajduje się w serwisie? Słownik ekonomiczny, porady dotyczące ekonomii – z uwzględenieniem zagadnień dotyczących instutucji kościelnych, a zwłaszcza parafii, kursy internetowe, prezentacje i gry edukacyjne.

Lecz jest tam również dział… Scenariusze zajęć z religii! Jak wyjaśnia redaktor Górnicki:

Lekcje religii finansowane przez NBP nie dotyczą prawd wiary, ale
obywatelskiej odpowiedzialności. W oczywisty sposób sfera ta jest sferą
wspólną dla instytucji świeckich, jak i kościelnych.

Tu grunt wydaje się już śliski. Postanowiłam sprawdzić, jaki związek z obywatelską odpowiedzialnością mają poszczególne katechezy.

Pomyślmy: skoro serwis współfinansowany jest przez Narodowy Bank Polski, to oznacza, że jest współfinansowany przez wszystkich obywateli naszego kraju. W takim razie powinien zawierać treści, co do których nie ma wątpliwości, że mają one poparcie obywateli, wykładających na nie własne pieniądze.

Kilka tematów zajęć raczej nie powinno budzić zastrzeżeń: Zagadnienia związane z etyką w reklamie, problemy związane z reklamą alkoholu, etyczne traktowanie klienta, zagadnienia związane ze zwalczaniem bezrobocia i aktywizacją bezrobotnych, kwestia uczciwości przy poszukiwaniu pracy, kwestia niezdrowego przywiązania do pieniędzy, etyczne zasady postępowania obowiązujące pracodawcę.

Lecz dalej zaczynają się schody:

Nieco kontrowersyjna jest treść zajęć Hipermarkety w niedzielę. Podaje się tam jako oczywistość stwierdzenie:

Zdrowo myślący pracodawca nigdy nie zaproponuje pracownikowi pracy w niedzielę.

Wydaje się, że problem pracy w niedzielę nie jest aż tak prosty do objaśnienia. W rzeczywistości wymaga dużo szerszej analizy.

Jednak im dalej – tym gorzej. W serwisie znajdujemy przedziwne zajęcia pod dość zwyczajnym tytułem: Gdzie leży granica rachunku ekonomicznego? Osłupienie budzi przedmiot katechezy:

– Czy eutanazja jest ekonomiczna? Nie ulega wątpliwości. Dlatego nietrudno odpowiedzieć na pytanie czemu pomysł zalegalizowania eutanazji wciąż powraca pod coraz innym pretekstem.(…)

– Komu tak naprawdę zależy na eutanazji? Kto zarabia na eutanazji?(…)

– Nie jest żadną tajemnicą, że utrzymywanie chorych, czasami nieuleczalnych osób wiąże się z kosztami. Natomiast często jest tak, że uśmiercając taką osobę można pewne koszty zaoszczędzić.(…)

– A więc urzędy skarbowe i towarzystwa ubezpieczeniowe przy zalegalizowaniu eutanazji mogą na tym zyskać.
Jak widać, pod szyld "ekonomia" wciśnięto rozważania o etyczności eutanazji – temat sam w sobie jak najbardziej godzien zastanowienia i dyskusji. Lecz na potrzeby upchnięcia go na siłę pod sponsoring NBP – zagadnienie zdeformowano i przykrojono do postaci kuriozalnej teorii spiskowej.

Z kolei zajęcia pod tytułem Handel odpustami i relikwiami – nie mają nic wspólnego z edukacją ekonomiczną i obywatelską. Poruszają tylko historyczną i religijną problematykę odpustów. Ten temat również został na siłę wciśnięty pod hasło "ekonomia".

Na koniec najciekawsze: Zajęcia pod tytułem Reklama środków antykoncepcyjnych.

Dlaczego zatem reklama antykoncepcji jest niemoralna? Odpowiedzi na to
prozaiczne pytanie może być wiele. Z całą pewnością Reklama
Antykoncepcji reklamuje rozpad i niską wartość małżeństwa. Ponadto
Reklama antykoncepcji jest reklamą fałszu. Dalej idąc w toku logicznego
rozumowania dojdziemy do przekonania, że Reklama fałszu i kłamstwa,
jest dziełem szatana.

Z pewnością nie każdy podatnik się z powyższymi stwierdzeniami zgodzi. Jednak są to przynajmniej tezy, z którymi ewentualnie można się zgadzać lub nie – w zależności od światopoglądu. Tymczasem to, co podam poniżej – jest już ewidentnym kłamstwem. Jako wniosek z zajęć uczniowie mają otóż zapamiętać zdanie:

Wszystkie środki antykoncepcyjne są szkodliwe dla zdrowia kobiety.

To zdanie jest w oczywisty sposób nieprawdziwe. Nie wszystkie środki antykoncepcyjne są szkodliwe dla zdrowia kobiety. Prezerwatywy oczywiście nie są. A nawet te środki, które w zasadzie mogą mieć skutki uboczne – nie w każdym przypadku takie skutki mają.

Wygląda na to, że redakcja kościelnego portalu upchnęła pod szyld "ekonomia" co tylko dało się upchnąć – poszczególne zagadnienia naciągając tak, aby można było uznać, że zahaczają o ekonomię choć ociupinkę.

Jednak najbardziej zdenerwować podatników powinien ten ostatni przykład: Narodowy Bank Polski wydaje nasze pieniądze na propagowanie treści, które jako żywo z ekonomią nie mają nic wspólnego – a w dodatku są kłamstwem!

Problem postawiono następujący:
Kilka rodzin od lat jeździ razem na wczasy. Jednak ostatnio jeden z członków tej grupy znajomych został aresztowany. Jego żona i dzieci nadal chcą jechać na wczasy z pozostałymi. Jest jeden problem: ci pozostali znajomi pracują w prokuraturze! Powinni pozostawać poza wszelkim podejrzeniem. Co robić?

Wypowiedziało się – z gruba licząc – 28 osób. Z czego 18 (czyli 64%) kompletnie nie rozumiało pojęcia etyki zawodowej, a konkretnie tego, że prokurator nie powinien jeździć na wczasy z żoną oskarżonego.

Pojawiały się hasła, że nie jechać z ową żoną na wakacje to:

Gdy ktoś wybiera pracę w prokuraturze, to powinien od początku zdawać sobie sprawę, że specyfika tego zawodu będzie go ograniczać. Że będzie obowiązywać go pewien kodeks zawodowy. Zwłaszcza, że kodeks ten nie istnieje sobie a muzom: praca w prokuraturze to służba społeczeństwu, które chce mieć zaufanie do tej instytucji.

Wyjeżdżanie na wczasy z żoną oskarżonego, która może po znajomości oczekiwać jakiejś pomocy w sprawie męża – to sytuacja wykluczona z punktu widzenia etyki zawodowej. Tym się różni państwo kolesiów od państwa prawa. W niektórych zawodach wymaga się, aby pracownicy przedkładali dobro publiczne nad prywatę.

Polacy nie rozumieją problemu. Jakby żyli za komuny. Wtedy jasne było (choć czy aby zawsze? czy aby na pewno? czy to nie był aby parawan dla własnej wygody i prywaty?), że system jest zły – razem z wymiarem sprawiedliwości. Być wbrew systemowi – było cnotą. Systemowi należało przeciwstawiać więzi międzyludzkie.

Lecz dziś system nie jest narzucony z góry. Tworzymy go my. My, Naród. Tak! To może troszkę dziwne, drodzy rodacy, ale po 18 latach powinna jednak już do was dotrzeć ta świadomość.

Jakbyście się czuli, gdyby najpierw ktoś was okradł, a potem dowiedzielibyście się, że jego żona wyjeżdża na wczasy z prokuratorem prowadzącym dochodzenie? Etyka zawodowa prokuratury czemuś służy. Komuś. Właśnie wam, drodzy obywatele. Pojmijcie to.